Pseudo woman

روح بزرگوار من دلگیرم از حجاب تو

شکل کدوم حقیقته چهره ی بی نقاب تو

وقتی تن حقیرمو به مسلخ تو می برم

مغلوب قلب من نشو ،، ستیزه کن با پیکرم

اسم منو از من بگیر ،، تشنه ی معنی منم

سنگینه بار تن برام  ببین چه خسته می شکنم

به انتظار فصل تو  تمام فصل ها گذشت

چه یأس بی نهایتی ندیم من بود...

فصل بد خاکستری ،تسلیم و بی صدا گذشت

چه قلب بی سخاوتی ، حریم من بود

دژخیم بی رحم تنم به فکر تاراج منه

روح بزرگوار من ، لحظه ی معراج منه

فکر نجات من نباش مرگ منو ترانه کن

هر شعرمو به پیکرم  ، رشته ی تازیانه کن

***

چهره ی بی نقاب‌من شکل کدوم حقیقته؟ من حقیقتی ندارم من آدم کاذبی هستم آدم کاذب یعنی اینکه من واقعا زنده نیستم زندگی‌من مثل حیواناته. وای از بیهودگی وای از پوچی‌وای از این آفتی که به ریشه و وجود من زده. وااای از تنهایی بی پایان. زندگی منو شکست داد اما‌من که از اول دستام بالا بود؟! میدونی چرا جون زندگی یه موجود سادیستیکه. کاشکی من زودتر بمیرم این جه عذاب و چه بلایی بود که به سرم اومد؟ تف به اینهمه تباهی. من نمیخوام باشم لعنت لعنت. چقدرم که بی.ایه هستم...

Brand new Mina :)...